دوست یا دشمن: رابطه در حال تکامل بین هوش مصنوعی و طراحی

یادگیری ماشینی (ML) و هوش مصنوعی (AI) خبرهای بزرگی هستند. از آنها در مورد همه چیز از رانندگی اتومبیل گرفته تا پیش بینی جنگ داخلی سؤال شده است – بنابراین دیدن این فناوری در طراحی گرافیکی تعجب آور نیست. اما اینکه دقیقا چگونه هوش مصنوعی و طراحی با هم کار خواهند کرد، باید دید.

حامیان می گویند که طراحی را افزایش می دهند و پیام های تبلیغاتی را برای خلق آثار بهتر آزاد می کنند. منتقدان می گویند که طراحان را از کار بیکار خواهند کرد و مسابقه ای را به سمت پایین آغاز خواهند کرد. پس حق با کیست و ML و AI چه ربطی به طراحی گرافیک دارند؟

تفاوت بین هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی چیست؟
–

وقتی بسیاری از مردم به هوش مصنوعی فکر می کنند، به ربات ها فکر می کنند. اما هوش مصنوعی و ML لزوماً در مورد ماشین‌هایی نیستند که می‌توانند راه بروند یا صحبت کنند، بلکه در مورد ماشین‌هایی هستند که می‌توانند یاد بگیرند و تصمیم بگیرند. یادگیری ماشینی سیستم‌های فناوری اطلاعات را توصیف می‌کند که حجم زیادی از داده‌ها را پردازش می‌کنند و سپس به‌طور مستقل از آن برای تشخیص الگوها و ایجاد نتایج بهتر استفاده می‌کنند. برنامه های کاربردی ML می توانند افراد را شناسایی کنند، بهترین مسیر را به دفتر پیشنهاد دهند، یا تقلب احتمالی را از هزاران تراکنش آنلاین روزانه اعلام کنند.

هوش مصنوعی دسته وسیع تری است که سیستم هایی را در بر می گیرد که می توانند وظایفی را انجام دهند که به هوش انسانی نیاز دارند. ML بخش عمده ای از هوش مصنوعی است، اما هوش مصنوعی همچنین شامل کارکردهایی مانند استدلال (استنتاج منطقی از داده ها)، پردازش زبان (به طوری که هوش مصنوعی بتواند به طور طبیعی با انسان ها ارتباط برقرار کند) و برنامه ریزی (توانایی تعیین و دستیابی به اهداف) را شامل می شود.

ماشین‌ها نه تنها بزرگ‌تر می‌شوند، بلکه خلاق می‌شوند
–

یکی از نقاط قوت اصلی یادگیری ماشینی توانایی آن در پردازش حجم وسیعی از داده ها و تولید نتایج پیچیده است. ML و AI نقش بزرگی به عنوان پردازنده در پشت صحنه بازی می‌کنند، داده‌ها را خرد می‌کنند تا به ما پیشنهادات شخصی‌سازی برای پرخوری احتمالی بعدی Netflix یا مقایسه مقالات آنلاین برای تشخیص سرقت ادبی ارائه دهند.

اما این ابزارها به طور فزاینده ای در صندلی جلو قرار می گیرند. آنها می توانند ماشین های خودران را راهنمایی کنند و دستور العمل هایی را تهیه کنند. هوش مصنوعی فیلم‌هایی ساخته است (از جمله Zone Out، که مردی را در حال بحث درباره رابطه جنسی با شیشه سالسا نشان می‌دهد)، ادعا می‌کند که می‌تواند محتوا را پنج برابر سریع‌تر از یک انسان بنویسد، و یک نمایشگاه هنری کامل در آمستردام ایجاد کرده است. گوگل سرانجام مهندسي را اخراج كرد كه مدعي بود چت هوش مصنوعي آن LaMDA روح دارد.

پس آیا هوش مصنوعی جایگزین طراحان گرافیک خواهد شد؟ نه دقیقا. بیایید نگاهی بیندازیم که ابزارهای طراحی چه کاری می توانند انجام دهند، چه کارهایی نمی توانند انجام دهند و چه پیامدهایی برای صنعت دارند.

طراحی هوش مصنوعی چگونه کار می کند
–

درست همانطور که هوش مصنوعی در زمینه های دیگر مشکلات خود را داشته است – به چت ربات های نژادپرستانه یا ماشین های خودران فکر کنید که مخروط های ترافیک را عمیقاً گیج کننده می دانند – هوش مصنوعی در طراحی گرافیک در مراحل اولیه خود است.

ابزارهای زیادی وجود دارند که مجموعه ای از انتخاب ها را ارائه می دهند و می توانند مجموعه ای از گزینه های طراحی مانند نمونه لوگو را تقلید کنند. سایر برنامه ها می توانند به شما در انتخاب طرح رنگ یا طراحی وب سایت کمک کنند. این کاربردها یا از نظر دامنه محدود هستند یا فقط تعداد محدودی طرح نسبتاً فرمولی تولید می کنند. برخی به سختی از ML استفاده می کنند، چه رسد به هوش مصنوعی. اما هوش مصنوعی‌های پیچیده‌تر تبدیل متن به تصویر، که تصاویر را بر اساس دستورالعمل‌های کاربر ایجاد می‌کنند، بسیار بیشتر از این کار می‌کنند.

یک مسیر معمولی برای برنامه های متن به تصویر عبارت است از:

• کاربر AI را با یک پیام متنی ارائه می دهد
• هوش مصنوعی این کلمات را به یک نقشه معنایی تبدیل می کند – شبکه ای که در آن کلمات جاسازی شده، گروه بندی می شوند و به صورت طرح روی یک دستمال پردازش می شوند.
• جزئیات در فرآیندی به نام انتشار به آن طرح اضافه می شود، با هوش مصنوعی که آثار هنری را بر اساس درخواست اولیه شما و داده هایی که هوش مصنوعی بررسی کرده است، پیش بینی می کند.
• از آنجایی که هوش مصنوعی دارای مخزن عظیمی از داده ها برای استخراج است، می تواند تعداد زیادی از برداشت های نیمه تصادفی را در اعلان تکرار کند.

پایین دست؟ برخی از نسخه‌هایی که به راحتی در دسترس هستند، تصاویر کاملاً خام تولید می‌کنند، مانند تولیدکننده متن به تصویر با استفاده رایگان DeepAI. بقیه، مانند Midjourney پیشرفته تر، در بتا باقی می مانند. و فوتورئالیسم پیشرفته Dall-E و DALL·E 2 از Open AI و Imagen گوگل به طرز وسوسه انگیزی برای اکثر طراحان دور از دسترس باقی مانده است – Dall E-2 لیست انتظار طولانی دارد و Imagen برای عموم بسته است. Stable Diffusion ممکن است فقط یک تغییر دهنده بازی باشد – منبع باز است و به کاربران اجازه می دهد تا بر روی کد آن بسازند، و فیلتر نشده است، به این معنی که هیچ تصویری وجود ندارد.

هوش مصنوعی می تواند نقش مهمی در طراحی گرافیک داشته باشد
–

همانطور که می بینیم، هوش مصنوعی و ML در حال حاضر دو کاربرد کلیدی در طراحی دارند:

• به عنوان یک ابزار نسبتاً اساسی برای طراحی لوگو و طرح‌های چاپی یا دیجیتالی اولیه
• به عنوان یک ابزار توسعه خلاق تر برای ایجاد هنر بر اساس دستورات

استفاده دوم احتمالاً سریعتر دگرگون کننده است. برنامه هایی مانند DALL·E 2 می توانند هزاران تکرار از یک ایده را تولید کنند و به طور فزاینده ای آثار هنری با کیفیت واقعی خلق کنند. به این ترتیب، هوش مصنوعی تبدیل متن به هنر، نقش کلاسیک ماشینی را که کار در مقیاس بزرگ را در مدت زمان کوتاهی تولید می کند، ایفا می کند، که می تواند برای کارگران انسانی خسته کننده باشد.

یادگیری ماشین برای طراحان همچنین به سازندگان انسان هدیه زمان می دهد و به طراحان این امکان را می دهد که استراحت کنند، کارهای بیشتری انجام دهند یا ایده های مختلف را آزمایش کنند، در حالی که نرم افزار کار اصلی را انجام می دهد. اعلان‌های تبدیل متن به هنر نیز طراحی را به روی افرادی باز می‌کند که ممکن است ایده‌های عالی داشته باشند، اما تجربه طراحی برای زنده کردن آنها را ندارند. هنرمند Benjamin Von Wong می‌گوید: «DALL·E ابزار فوق‌العاده‌ای برای کسی مثل من است که نمی‌تواند نقاشی کند. “به جای اینکه مجبور باشم مفاهیم را ترسیم کنم، فقط می توانم آنها را از طریق اعلان های مختلف ایجاد کنم.”

ابزارهای طراحی هوش مصنوعی امروزی برای طوفان فکری بصری مناسب هستند. آنها با گرد هم آوردن تعداد تقریبا نامتناهی از تفسیرهای ممکن، فرصت های متعددی را به طراحان ارائه می دهند تا بهترین ظاهر را برای یک نام تجاری خاص پیدا کنند. هوش مصنوعی و طراحی به ویژه زمانی که طراحان بخواهند مفاهیم و سبک های مختلف را با هم ترکیب کنند و از یک نوار جستجوی ساده ترکیبات شگفت انگیزی را ایجاد کنند، با هم کار می کنند. در واقع، این جنبه از ابزارهای طراحی هوش مصنوعی می‌تواند جرقه‌ای تغییری در نحوه مصرف تصاویر ایجاد کند، با ترکیب‌های شگفت‌انگیز سبک‌ها و اشیاء مختلف که رایج‌تر می‌شود – چیزی که در حال حاضر در متاورژن شاهد آن هستیم.

همانطور که هوش مصنوعی در خلق هنر اصیل بهتر می شود، نقش آن به طور فزاینده ای فراتر از ساخت ماکت و هنر مفهومی خواهد بود. برخی از آثار هوش مصنوعی به سادگی خیره کننده هستند، و سهولت ایجاد آنها ممکن است روزی کتابخانه های تصویری را مانند یک نابهنگام به نظر بیاورد.

ابزارهای هوش مصنوعی و ML نیز مزایای گسترده تری ارائه می دهند. آنها با جمع‌آوری حجم وسیعی از داده‌ها و شناسایی الگوها، به محققان این امکان را می‌دهند که درباره بازار هدف خود اطلاعات بیشتری کسب کنند. توانایی آنها در قرار دادن چندین چرخش روی یک محصول، آنها را به ابزارهای مؤثری برای بومی سازی (تولید مارک های مختلف برای کشورهای مختلف) و سفارشی سازی (ایجاد محصولات متفاوت برای هر مصرف کننده) تبدیل می کند.

اما هوش مصنوعی و ML تنها بخشی از تصویر هستند
–

در حالی که به نظر می رسد هوش مصنوعی جنبه های طراحی گرافیک را تغییر می دهد، مهم است که توجه داشته باشیم که در واقع تنها بخش نسبتا کوچکی از فرآیند ایجاد مجموعه ای از طرح ها را خودکار می کند. خلاصه معمولاً با یک گفتگو شروع می شود و مشتری آنچه را که فکر می کند می خواهد بیان می کند – نوعی “اشاره” که ممکن است ارتباط چندانی با طرحی که در نهایت روی آن تصمیم می گیرد نداشته باشد.

فرآیند خلاقانه بر اساس رقابت برند، بازار هدف آن و فرمت هایی که طرح های آن قرار است در آن نمایش داده شود، شکل می گیرد. او قبل از اینکه طوفان فکری بصری مجموعه‌ای از طرح‌ها را از این فرآیند خلاقانه ایجاد کند، از طریق تابلوهای خلق و خو و الهام چرخش می‌کند. پس از انتخاب بهترین ایده ها، آنها به طور مکرر بر اساس بازخورد تجدید نظر می شوند و مفاهیم و مدل ها به تدریج به کمال می رسند.

همانطور که دیدیم، “ایجاد مجموعه ای از طرح ها” چیزی است که هوش مصنوعی می تواند در آن برتری یابد. اما هنوز چندین مرحله طراحی باقی می ماند که هوش مصنوعی هنوز نمی تواند به طور موثر انجام دهد.

هنر هوش مصنوعی معایب دیگری نیز دارد. نقش آن در شور و شوق فعلی برای کنار هم قرار دادن های عجیب و غریب ممکن است مانند یک نیروی مثبت به نظر برسد، اما ممکن است به زودی مانند یک کلیشه به نظر برسد، با تدبیر بیش از حد، سلیقه سازان را به واقعیت باز می گرداند. آثار هوش مصنوعی به واسطه مشارکتشان محدود می‌شوند: آنها می‌توانند جانبدارانه باشند، و چون از منابع موجود الهام می‌گیرند، مالکیت آن‌ها همیشه واضح نیست و نگرانی‌هایی را هم در مورد صدور مجوز تصاویر در بازارها و پلتفرم‌ها و هم در مورد سرقت ادبی ایجاد می‌کند.

هیچ یک از این ایرادات به این معنا نیست که هوش مصنوعی و ML نمی توانند به بخش مهمی از فرآیند طراحی شما تبدیل شوند. اما آن‌ها راه‌حل‌های همه‌جانبه نیستند: در عوض، بهتر است به عنوان منابعی در نظر گرفته شوند که می‌توانید مشکلات طراحی خاص را هدف قرار دهید.

هوش مصنوعی می تواند طراحی را متحول کند، اما جایگزین طراحان نمی شود
–

هوش مصنوعی و یادگیری ماشین نقش کلیدی در آینده طراحی گرافیک ایفا خواهند کرد و ابزارهایی که در حال حاضر در دسترس هستند می‌توانند نگاه‌های جذاب و غافلگیرکننده‌ای را در یک موضوع ایجاد کنند. این می‌تواند به برندها کمک کند، افرادی را که انگیزه‌های خلاقانه دارند اما مهارت‌های طراحی محدود دارند، توانمند می‌سازد و به خلاقان فرصتی می‌دهد تا از بوم دور شوند.

اما الهامات انسانی و مهارت های نرم مذاکره و مدیریت مشتری راه به جایی نمی برد: هوش مصنوعی در ایجاد یک تصویر خوب است، اما هنوز نمی تواند داستانی را بفروشد. با پیشرفت ابزارهای هوش مصنوعی، این ممکن است تغییر کند، اما در حال حاضر، یک طراح انسانی با دیدگاه‌ها و تخصص منحصر به فرد خود برای هر کسی که امیدوار است دیدگاه برند را زنده کند، ضروری است.

The post دوست یا دشمن: رابطه در حال تحول بین هوش مصنوعی و طراحی appeared first on 99designs.